Het pand aan Havendam 5 is sinds 1966 een Rijksmonument. Wanneer het pand is gebouwd is niet met zekerheid te zeggen. In 1820 stond het er in ieder geval al en was het Oud-Beijerlandse postkantoor er gevestigd. Het pand is dan in eigendom van Pieter Boshoven, tevens logementhouder van “de Oude Hoorn“, de bovenverdieping werd bewoond door de directeur van het postkantoor. De oudst teruggevonden naam van een postdirecteur is Cornelis Steenbergen.

Wanneer het postkantoor in 1898 vertrekt naar de West-Voorstraat en postdirecteur Arthur Jean Constant met zijn gezin meeverhuist wordt het pand geveild en komt het in bezit van rijtuigenschilder Johannes Plomp. Schildersbedrijf Plomp zal tot het faillissement in 1984 gevestigd blijven in het pand. Daarna wordt het verkocht en enkele jaren gebruikt als woonhuis door de eigenaar.

Sinds 1991 is interieurwinkel “Nuance” van Kees Eekman hier gevestigd.

^{Dit Pareltje van de week bevat slechts een vleugje historie. De hele geschiedenis kunt u inzien in ons Historisch Informatiepunt (HIP) in het Oude Raadhuis.} 

De eerste winkel die in dit pand is gevestigd was de manufacturenwinkel van Hartog Koopman. Later wordt hij opgevolgd door zijn zoon, Meijer Koopman.

Het pand wordt in mei 1938 geveild, waarna het in het bezit komt van drogist Anton Schipper. In de volksmond ook wel “Toon de Pil” genoemd.

De winkel wordt later overgenomen door Herman Dirk Gerrit Radstake die de drogisterij uitbreidt met fotografie. In 1989 vestigt Gerrie de Vroed met haar wolwinkel “Phildar” in het pand. Deze winkel zal hier tot 1997 gevestigd zijn.

Sinds september 1998 is Roukens Optiek in het pand gevestigd.

^{Dit Pareltje van de week bevat slechts een vleugje historie. De hele geschiedenis kunt u inzien in ons Historisch Informatiepunt (HIP) in het Oude Raadhuis.} 

De foto van de auto van banketbakker Dulfer is waarschijnlijk ergens in de tweede helft van de jaren ’20 van de vorige eeuw gemaakt. Op de foto zien we Johannes Bastiaan Swank en de bakker zelf, Anthonius Martinus Michilius Dulfer.

Anthonius Dulfer heeft in 1920 een banketbakkerij overgenomen van Pierre Jean Marie Schoonheijt, die in 1902 het pand dat we nu kennen als Oostdijk 14, heeft laten bouwen.

In 1962 vestigt Jaques Robbertsen zich in het pand. Hij verandert de banketbakkerij in een chocolaterie.

^{Dit Pareltje van de week bevat slechts een vleugje historie. De hele geschiedenis kunt u inzien in ons Historisch Informatiepunt (HIP) in het Oude Raadhuis.} 

Het pand aan de Kerkstraat 68 komt al voor op een Kadastrale kaart uit 1820. In 1887 wordt het pand Kadastraal gescheiden.

In 1905 wordt het pand verkocht aan Arie Börk. Op 30 juni 1913 vraagt Arie een Hinderwetvergunning aan voor de oprichting van een bakkerij voor brood, beschuit en koek en verhuurt het pand aan de pas opgerichte “Oud-Beijerlandsche Coorpatieve Bakkerij Ons Belang“.

In 1919 is het pand in eigendom van Gerrit Verhagen, die het pand in 1921 verkoopt aan slager Cornelis Schipper Kz. De bakkerij verhuist in 1923 naar de Julianastraat, waarna tot 1933 de kaashandel van P.J. van Leenen in het pand gevestigd is.

Daarna wordt het pand verhuurd aan Adrianus de Vroedt. Hij begint hier een manufacturenwinkel die gedreven wordt door zijn vrouw Maaike van Prooijen, die al eerder een naaischool had.

^{Dit Pareltje van de week bevat slechts een vleugje historie. De hele geschiedenis kunt u inzien in ons Historisch Informatiepunt (HIP) in het Oude Raadhuis.} 

Het pand aan de Kerkstraat 66 komt al voor op een Kadastrale kaart uit 1820. In 1887 wordt het pand Kadastraal gescheiden.

De oudst gevonden eigenaar is de winkelier Bart van der Groef. Later wordt het pand in gebruik genomen als broodbakkerij van Willem van Kuijk en later door zijn zoon Paulus van Kuijk. Als deze samen met zijn echtgenote een hoedenwinkel begint in het pand Oost-Voorstraat 1, wordt het in 1905 verkocht aan Arie Börk.

Arie Börk vraagt op 3 oktober 1905 een Hinderwetvergunning aan voor de oprichting van een slachterij in het rechter gedeelte, het huidige Kerkstraat 66, en het pand wordt verhuurd aan Cornelis Schipper Kmz. In 1919 is het pand nog in eigendom van Gerrit Verhagen, waarna het in 1921 uiteindelijk verkocht wordt aan Cornelis Schipper Kmz.

In het pand zou tot 2007 een slagerij Schipper gevestigd blijven. In de volgende Parel bespreken we het andere gedeelte van het pand.

^{Dit Pareltje van de week bevat slechts een vleugje historie. De hele geschiedenis kunt u inzien in ons Historisch Informatiepunt (HIP) in het Oude Raadhuis.} 

Het pand dat oorspronkelijk op deze locatie stond, omvatte de huidige panden Molendijk 1, 3 en 5. Het was in 1873 in eigendom van de broodbakker Leendert Centsz. Van Bochoven. Op 4 april 1894 verkoopt hij het perceel aan de beddenfabrikant Albertus Adam van Aarsen voor het bedrag van fl. 3.600,-. Deze laat het bestaande pand afbreken en de huidige panden Molendijk 1, 3 en 5 bouwen.

Het pand wordt in gebruik genomen door de drogist Jan Cornelis van der Torre. Vele drogisten zijn hem daarna gevolgd, waaronder Philipina Hofman, Jan Willem van Belle, Johannes van der Heijden, vader, zoon en kleinzoon Cornelisse en tot 1975 Frank de Weerd.

In 1932 wordt door Cornelisse het pand verhoogd en voorzien van een balkon. Sinds 2012 bevindt zich in het pand een vestiging van het Goudwisselkantoor.

^{Dit Pareltje van de week bevat slechts een vleugje historie. De hele geschiedenis kunt u inzien in ons Historisch Informatiepunt (HIP) in het Oude Raadhuis.} 

In 1856 kocht Pieter van der Linden op een veiling van Wed. Bastiaan Vink-van Driel en haar kinderen de “bouwmanswoning met bijgebouwen en boomgaard” aan de Steenenstraat. Na het overlijden van Pieter van der Linden werd zoon Arie eigenaar van de boerderij.

Arie, die tot zijn overlijden in 1890 gemeenteraadslid voor de Liberale Staatspartij was, had niet minder dan 16 kinderen, waarvan er 10 volwassen zijn geworden.

Op de foto hierboven staan broer en zus Adrianus en Anna Elisabeth van der Linden voor hun huis. Ze waren kinderen van Arie van der Linden en samen de laatste bewoners van de boerderij. Naast de boerderij zien we een gedeelte van een bijgebouw. Dit was de zogenaamde zwingelkooi. Deze werd vroeger gebruikt voor het bewerken van vlas.

In 1976 kocht de gemeente de boerderij, die kort daarna werd afgebroken. De woning was nog authentiek; er waren nooit verbouwingen of aanpassingen geweest. Op de vrijgekomen grond werd in 1979 cultureel centrum “De Lindenhoeve” gebouwd. In 2024 is het cultureel centrum afgebroken om plaats te maken voor nieuwe woningen.

^{Dit Pareltje van de week bevat slechts een vleugje historie. De hele geschiedenis kunt u inzien in ons Historisch Informatiepunt (HIP) in het Oude Raadhuis.}